W 1308 roku zbudowano gotyckie prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym i podwyższono o 6 metrów. Następnie przystąpiono do budowy gotyckiego korpusu, jego wnętrze przysklepiono do 1430 roku i ponownie podwyższono wieżę o 6 metrów. Po pożarze podwyższono prezbiterium o 2 metry.
W 1445 roku wzniesiono kaplicę Św. Barbary (obecna Zakrystia). Nieco później przybudowano przedsionek północny i wreszcie zachodni. Ta bryła gotycka dotrwała do dziś, choć w 1672 roku dobudowano do prezbiterium kaplice grzebalną Promnitzów.
Gruntowna renowacja kościoła 1864 roku pozostawiła po sobie nowe sklepienie oraz oblicowanie ścian prezbiterium. Kościół odzyskał i odbudował w latach 1975 - 1980 ks. prał. Tadeusz Demel. Parafię erygował Sługa Boży Bp Wilhelm Pluta 29. czerwca 1980
Pierwszym proboszczem parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Żarach został ks. mgr Tadeusz Kleszcz, który pełnił tę funkcję w latach 1980 - 2001. 22 sierpnia 2001 roku nowym proboszczem zostaje ks. lic. Andrzej Tymczyj. W latach 2001 - 2005 zostaje wykonany gruntowny remont dachu kościoła oraz zostaje zbudowana kaplica wiecznej adoracji.
W styczniu 2005 roku ks. Andrzej Tymczyj ulega wypadkowi samochodowemu i zostaje przeniesiony na urlop zdrowotny, a od 1 lipca 2005 r. nowym proboszczem zostaje ks.Jan Poźniak, który pełni tę funkcję do 24 października 2014 r., kiedy to po rocznej walce z chorobą odchodzi do Domu Ojca.
22 grudnia 2014 r. nowym proboszczem zostaje ks. mgr Krzysztof Kwaśnik.

Żarska fara i dzwonnica przykościelna. Nowe spojrzenie
1. Dzwony – bliźniacze stulatki
W kościele i w sąsiadującej z nim dzwonnicy znajdują się dwa dzwony z 1921 roku, które niedawno obchodziły swój jubileusz. Poświęcone są one ofiarom I wojny światowej. Instrument w wieży kościoła nosi inskrypcję:
ICH WILL EUCH FRIEDEN GEBEN IN EUREM LANDE <> 1921 <>
Tłumaczenie: Chcę dać ci pokój w twoim kraju. 1921.
VERGISS MEIN VOLK DIE TREUEN TOTEN NICHT <> 1921 <>
Tłumaczenie: Nie zapomnij, mój ludu, o zmarłych wiernych. 1921.




2. Niecodzienne labirynty
Wnętrze kościoła, pomimo zniszczeń wojennych, do dziś budzi ogromne wrażenie. Niezwykłości dodaje mu to, że pod jego posadzką znajduje się system kanałów. Kolejny, który po wielu latach ponownie ujrzał światło dzienne na początku 2022 roku, wykonano pomiędzy Muzeum a świątynią. Jest on widoczny na planach z 1912 roku, gdy wobecnym Muzeum znajdowała się kotłownia, która ogrzewała między innymi kościół. Wejście do kanału odsłonięto podczas prac archeologicznych, jednak jego istnienie wykazały wcześniejbadania endoskopowe w farze. Po starym systemie grzewczym pozostały jedynie resztki, jednak sam kanał przetrwał w dobrym stanie. Na zdjęciu poniżej znajduje się zakończenie kanału prowadzącego z Muzeum do kościoła.
Kanały w kościele powstały w latach 70. XX wieku. Z powodu odłączenia przedwojennego systemu grzewczego zbudowano wówczas dwa nowe kanały z wylotami tuż przed prezbiterium i wewnętrznymi drzwiami wejścia głównego. Ich łączna długość wynosi 70 metrów. Rozpoczynają się one w krypcie pod kaplicą w nawie północnej. Ich rozmieszczenie i kształt pokazują skany 3D wykonane przez Piotra Domagalskiego.
Autorzy tekstów (prowadzący badania naukowe): dr Anna Polak, dr Paweł Karp
Autor skanów 3D: Piotr Domagalski
Autorzy zdjęć: dr Anna Polak, dr Paweł Karp